بررسی کشت و آنتی بیوگرام میکروارگانیسم های هوازی جدا شده از آبسه و زخم در بیمارستان های فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) به مدت ۵ سال(سال های ۱۳۷۸ لغایت ۱۳۸۲)

زمینه و هدف: افزایش مقاومت میکروبی آنتی بیوتیک ها در سال های اخیر در سراسر دنیا به یک بحران نگران کننده تبدیل شده است. این بحران در کشورهای جهان سوم به دلیل استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک ها و مشکلات فرهنگی و ...، چشم گیر تر بوده است. همه ساله کشورهای جهان، آمار مقاومت میکروبی خود را گزارش می کنند تا پزشکان بالینی را جهت استفاده از راه کارهای درمانی مناسب کمک کنند. در کشور ما نیز در سال های اخیر، در آزمایشگاه های میکروب شناسی بیمارستان های مختلف در سراسر کشور، شاهد افزایش قابل توجه مقاومت آنتی بیوتیکی میکروب های شایع مولد عفونت بوده ایم که روز به روز این آمار مقاومت در حال افزایش است. این تحقیق با هدف نشان دادن آمار حیرت آور رو به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در ایران و اعلام هشدار به پزشکان جهت عدم تجویز غیرضروری آنتی بیوتیک و تغییر سیاست های مختلف در زمینه کشاورزی، دامداری و ... انجام شده است. روش بررسی: مطالعه انجام شده از نوع مقطعی(cross sectional) بود. این مطالعه بر روی نمونه آبسه و زخم 700 بیمار بستری در بیمارستان فیروزگر از سال 1378 تا 1382 و بیمارستان حضرت رسول از نیمه سال 1380 تا پایان سال 1382 انجام شد. ارگانیسم ها بر روی محیط آگار خون دار(blood agar) و مک کانکی(mac.conkey) کشت داده شده و سپس آنتی بیوگرام آن ها با استفاده از محیط مولر هینتون با دیسک های استاندارد آنتی بیوتیکی انجام گرفت و نتایج مقاومت میکروب ها به آنتی بیوتیک های مختلف به صورت درصد مقاومت بیان شد. یافته ها: شایع ترین ارگانیسم مولد آبسه و زخم، استافیلوکوک اورئوس و پس از آن گرم منفی ها شامل اشرشیاکلی و کلبسیلا و ... می باشند. آمار مقاومت متعدد یعنی مقاومت به سه نوع یا بیشتر از آنتی بیوتیک ها در مورد استافیلوکوک اورئوس 7/77 درصد، سودومونا 96 درصد، اسینتوباکتر 100 درصد، اشرشیاکلی 77 درصد، کلبسیلا 90 درصد، آنتروباکتر 83 درصد و ... می باشد. آمار به دست آمده در مورد درصد مقاومت آنتی بیوتیکی متعدد در همه ارگانیسم ها، چندین برابر کشورهای پیش رفته مانند استرالیا و آمریکا می باشد و حتی در مقایسه با آمار کشورهای جهان سوم مانند پاکستان و عربستان، بسیار بیشتر است. در مورد باکتری های گرم مثبت، سیپروفلوکساسین(پس از وانکوماسین) و در مورد گرم منفی ها آمیکاسین و سیپروفلوکساسین در تمام موارد بهترین دارو با کمترین مقاومت بودند. نتیجه گیری: تحقیق فوق نشان می دهد وضعیت مقاومت میکروبی در ایران نگران کننده است و به کار بردن هر چه سریع تر تدابیری مثل کاهش تجویز نابه جای آنتی بیوتیک ها و استفاده نادرست آن ها در کشاورزی، دامداری، رعایت بیشتر بهداشت و استریلیزاسیون بیمارستانی و ... ضروری می باشد.